- 4 lut 2013, o 12:47
#16800
Witam
Jutro kończę 25 lat. Gdyby ktoś mi rok temu powiedział, co mnie spotka nie uwierzyłbym. Historia zaczęła się prawie rok temu, w marcu, czy kwietniu. Jak wstawałem rano do pracy bolała mnie lewa stopa, myślałem, że z czasem przejdzie. Nie przeszło. W maju poszedłem do lekarza ortopedy. Po zbadaniu krwii wyszło, że mam podwyższony kwas moczowy, wydawało mi się, że to koniec świata, bo mam hiperurykemię, czyli praktycznie dnę moczanową. Brałem milurit, lecz ból nie przechodził, a jedynie po innych środkach np: zawierających diklofenak. Pewnego dnia kolano spuchło mi, wypełniło się wodą. Po punkcji i usunięciu wody oraz zmarowaniu kolana maściami wszystko wróciło do normy. Ortopeda skierował mnie do reumatologa. RTG stóp nie wykazało żadnych zmian, ale w palcach mam niewielkie torbieliki, a w stawach lędźwiowo-biodrowych niewielkie sklerowacenia. Moja mama choruje na łuszczycę, jednak nie ma stawówki.
Niedługo idę na rezonans magnetyczny. Czytałem, że żyjecie po 30 lat z tą chorobą i więcej. Mam pytania:
1. Jeżeli jestem chory jak długo będę mógł pracować? Nie pracuje zbyt ciężko fizycznie.
2. Ostatnie stadium choroby to wózek? Choroba skraca życie?
O małżeństwie mogę zapomnieć, boję się. Czekam na wasze odpowiedzi.
Jutro kończę 25 lat. Gdyby ktoś mi rok temu powiedział, co mnie spotka nie uwierzyłbym. Historia zaczęła się prawie rok temu, w marcu, czy kwietniu. Jak wstawałem rano do pracy bolała mnie lewa stopa, myślałem, że z czasem przejdzie. Nie przeszło. W maju poszedłem do lekarza ortopedy. Po zbadaniu krwii wyszło, że mam podwyższony kwas moczowy, wydawało mi się, że to koniec świata, bo mam hiperurykemię, czyli praktycznie dnę moczanową. Brałem milurit, lecz ból nie przechodził, a jedynie po innych środkach np: zawierających diklofenak. Pewnego dnia kolano spuchło mi, wypełniło się wodą. Po punkcji i usunięciu wody oraz zmarowaniu kolana maściami wszystko wróciło do normy. Ortopeda skierował mnie do reumatologa. RTG stóp nie wykazało żadnych zmian, ale w palcach mam niewielkie torbieliki, a w stawach lędźwiowo-biodrowych niewielkie sklerowacenia. Moja mama choruje na łuszczycę, jednak nie ma stawówki.
Niedługo idę na rezonans magnetyczny. Czytałem, że żyjecie po 30 lat z tą chorobą i więcej. Mam pytania:
1. Jeżeli jestem chory jak długo będę mógł pracować? Nie pracuje zbyt ciężko fizycznie.
2. Ostatnie stadium choroby to wózek? Choroba skraca życie?
O małżeństwie mogę zapomnieć, boję się. Czekam na wasze odpowiedzi.
.Dna moczanowa to jednak cosik innego jak stawówka ale i jedna i drugą chorobę mozna utrzymac w ryzach.Jestes pod opieka lekarza,poczytaj o diecie która pomoze ci powstrzymac rozwój chorób....obu.Jak bedziesz stosował sie do zalecen(czasem nawet niezbyt systematycznie 
) przezyjesz szczesliwie dziesiątki lat.Najważniejsze to nie poddawac sie ,wpadac w depresje czy zamartwiac sie na zapas.Choroba jak jest pod kontrolą to raz atakuje ,potem odpuszcza.Jak bedziesz sprawny ,to wszystkie niedogodnosci łatwiej pokonasz.Choroby nie da sie cofnąc ale można spowodowac ze bedzie bardzo powoli atakowała.Nie mam pojecia co ma malzenstwo do choroby stawów? 
Ludzi których znam choroba trzyma mocno a są szczesliwymi małzonkami,rodzicami....niektórzy nawet dziadkami.Owszem są leki ,których stosowanie jest przeciwwskazaniem do maciezynstwa....ale po pierwsze tobie to nie grozi....a i sytuacje takie nie są na porządku dziennym.Poczytaj troszke co piszemy o stawówce,jak żyjemy jak sobie radzimy...i głowa do góry....wozek to też nie jest w każdym przypadku....ot bóle są czasem nieznosne ale....poza tym życie jest normalne,wspaniale i piekne...to od ciebie zalezy jak je przeżyjesz...tak wiec głowa do góry i zyj! 
